Uitdagingen alom
Blijf op de hoogte en volg Yvette & Karin
24 Juli 2012 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Na twee lange reisdagen zijn we dan eindelijk in Vietnam aangekomen. Tijdens de overstap in Dubai konden we vast wennen aan warmere temperaturen, om 12 uur 's nachts was het daar namelijk 40 graden (!). Gelukkig is het hier wat koeler.
Op het vliegveld begon onze eerste uitdaging, namelijk geld opnemen. Een tip, check de koers voordat je gaat pinnen :). Na drie pogingen kwam er wel geld uit maar bleek achteraf dat het omgerekend slechts 3 euro was. Want jawel, hier zijn we dan eindelijk miljonair 25.000 dong is namelijk 1 euro.
Uitdaging twee was de taxirit naar het hotel. Het verkeer hier bestaat voor drie kwart uit brommers. Tel daarbij op dat verkeersregels hier blijkbaar niet bestaan en het Druk is, zelfs achter in de taxi is dat enerverend (maar achteraf goede geestelijke voorbereiding op het oversteken bij kruisingen, tip 2 kijk alle kanten op en loop onder tussen door, of kijk heel wanhopig en een man in uniform schiet je te hulp).
Na met bepakking vier trappen te hebben beklommen, konden we dan eindelijk douchen en slapen.
Slapen? We zijn hier 5 uur verder, dus lagen "erg vroeg" in bed... Het leven op straat gaat hier nog erg lang door ' s nachts, dat hebben we gehoord, dus straks nieuwe uitdaging : door alle geluiden heen slapen!
Om 8.30 stond onze Ms Trang klaar en nog een vrijwilligster uit frankrijk om ons naar het busstation te brengen om met de bus naar de soupkitchen te gaan. We volgden Trang zeer braaf tussen het razende verkeer door:)! De Vietnamese vrijwilligers startten al om 3 uur, dus voor ons was het een luxe tijd:)! Tussen de gloeiend hete pannen door, konden we onze tassen en slippers in een voorraadkast achterlaten en bij de al actieve Vietnamese dames aanschuiven ...... Aanschuiven ???? Jazeker maar wel op de tegelvloer in een soort yogazit, anders verbranden we onze tenen aan de hete rijstpannen. Hemeltjelief dachten onze knieën , houden we dit wel vol? Enfin we vulden zakjes met rijst, deze werden in een tasje gestopt waar al 2 groentengerechten in zaten. Er werden enorme manden gevuld om weg te brengen naar ziekenhuis en weeshuis. Als soort van dank mag je dan mee lunchen. Heel bijzonder (nog steeds met diezelfde geschrokken knieën ) tussen de Vietnamezen op de grond. Weer een uitdaging: met z'n alle eten uit dezelfde pannetjes (kleine geestelijke aanpassing ;) hierna hebben we nog massa's groenten gesneden en om 13.30 uur konden we moe, maar voldaan naar de bus rennen, door een plaatselijke hoosbui. We trakteerden onszelf op een heerlijke ijsthee en ijcappuccino en konden de wereld weer aan!
Morgen gaan we weer hele bijzondere dingen doen...! Wordt vervolgd!
Op het vliegveld begon onze eerste uitdaging, namelijk geld opnemen. Een tip, check de koers voordat je gaat pinnen :). Na drie pogingen kwam er wel geld uit maar bleek achteraf dat het omgerekend slechts 3 euro was. Want jawel, hier zijn we dan eindelijk miljonair 25.000 dong is namelijk 1 euro.
Uitdaging twee was de taxirit naar het hotel. Het verkeer hier bestaat voor drie kwart uit brommers. Tel daarbij op dat verkeersregels hier blijkbaar niet bestaan en het Druk is, zelfs achter in de taxi is dat enerverend (maar achteraf goede geestelijke voorbereiding op het oversteken bij kruisingen, tip 2 kijk alle kanten op en loop onder tussen door, of kijk heel wanhopig en een man in uniform schiet je te hulp).
Na met bepakking vier trappen te hebben beklommen, konden we dan eindelijk douchen en slapen.
Slapen? We zijn hier 5 uur verder, dus lagen "erg vroeg" in bed... Het leven op straat gaat hier nog erg lang door ' s nachts, dat hebben we gehoord, dus straks nieuwe uitdaging : door alle geluiden heen slapen!
Om 8.30 stond onze Ms Trang klaar en nog een vrijwilligster uit frankrijk om ons naar het busstation te brengen om met de bus naar de soupkitchen te gaan. We volgden Trang zeer braaf tussen het razende verkeer door:)! De Vietnamese vrijwilligers startten al om 3 uur, dus voor ons was het een luxe tijd:)! Tussen de gloeiend hete pannen door, konden we onze tassen en slippers in een voorraadkast achterlaten en bij de al actieve Vietnamese dames aanschuiven ...... Aanschuiven ???? Jazeker maar wel op de tegelvloer in een soort yogazit, anders verbranden we onze tenen aan de hete rijstpannen. Hemeltjelief dachten onze knieën , houden we dit wel vol? Enfin we vulden zakjes met rijst, deze werden in een tasje gestopt waar al 2 groentengerechten in zaten. Er werden enorme manden gevuld om weg te brengen naar ziekenhuis en weeshuis. Als soort van dank mag je dan mee lunchen. Heel bijzonder (nog steeds met diezelfde geschrokken knieën ) tussen de Vietnamezen op de grond. Weer een uitdaging: met z'n alle eten uit dezelfde pannetjes (kleine geestelijke aanpassing ;) hierna hebben we nog massa's groenten gesneden en om 13.30 uur konden we moe, maar voldaan naar de bus rennen, door een plaatselijke hoosbui. We trakteerden onszelf op een heerlijke ijsthee en ijcappuccino en konden de wereld weer aan!
Morgen gaan we weer hele bijzondere dingen doen...! Wordt vervolgd!
-
24 Juli 2012 - 18:24
Gerard:
he zus en yvett alles goed daar ik denk aan jullie
lg gerard -
24 Juli 2012 - 18:35
Joost:
Lieve allebei,
Wat een ervaring al in zo een korte tijd! Ook wel ontzettend leuk en ik denk, zeer indrukwekkend. Toch weer iets heel anders met elkaar op de grond uit één pan eten. En dat voor twee van die hygiënische Hilversumse meiden? Zo te lezen hebben jullie ook wel wat vrije tijd. Kan je in elk geval je knieën rust geven:)
Nou schatten, geniet maar van alles en pas goed op elkaar. Ik mis jullie maar de drie weken zijn zo voorbij.
Dikke kus voor jullie allebei. XXXXXXX Leufs Joost/pap -
24 Juli 2012 - 21:23
Laura:
Jeetje jullie moesten meteen hard werken zeg!! Klinkt wel heel bijzonder wat jullie doen!
Ben erg benieuwd naar jullie volgend verslag :)
Heel veel plezier samen! Geniet ervan!
Xxxx laura -
24 Juli 2012 - 22:04
Rob En Yvonne:
Dat is hard werken, geef je knieen maar lekker rust, wat een lekker leuk verslag van jullie.Gefeliciteerd met ons broertje!
Liefs Rob en Yvonne -
25 Juli 2012 - 16:32
Karinenyvette.waarbenjij.nu:
Lieve allebei
Jullie zijn in een andere wereld terechtgekomen, begrijp ik uit het reisverslag.
Wat een ervaringen doen jullie op! Ik zag op de atlas (of is dat heel ouderwets!)
dat Vietnam wel heel ver weg ligt, maar gelukkig zijn er deze moderne communicatie-
middelen en weten we hoe het jullie vergaat.
Een goede tijd samen en we denken aan jullie!
Liefs van opa en oma. -
25 Juli 2012 - 16:38
Opa En Oma:
Lieve allebei
Jullie zijn in een andere wereld terechhtgekomen, begrijp ik uit het reisverslag
Wat een ervaringen doen jullie op! Ik zag op de atlas (of is dat heel ouderwets)dat Vietnam wel heel erg ver weg ligt, maar gelukkig zijn er deze moderne communicatiemiddelen en weten we hoe het jullie vergaat.
Een goede tijd samen en we denken aan jullie!
Liefs pap en mam en opa en oma. -
26 Juli 2012 - 12:10
En Hoe Gaat Het Nu ?:
Is het allemaal nog "goed "te doen ? Al die gym. oefeningen ;-) in die nieuwe wereld. je verslag is kostelijk om te lezen Karin.Gelukkig hebben je humor ...dat is het beste medicijn tegen deze voor ons zo onbegrijpelijke wereld.Gelukkig dat de moderne communicatie middelen werken !het merendeel van die zaken worden daar toch gemaakt ....denk ik .Lekker goedkoop , nu snap ik het helemaal , die dong maakt ook jullie RIJK !!Innerlijk in ieder geval ;-) Hou vol , en geniet , ik kijk uit naar de volgende nieuwsbrief.hart.gr. Willemien -
28 Juli 2012 - 18:35
Gerard:
dat zijn leuke fotos en jullie verslag is mooi maar een hele andere werelt als bij ons en ook niet zo veel stress als hier.
lg gerard
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
