Op naar de Centrale Hooglanden!

Chao ban!

Dinsdagochtend om 07.00 uur met de bus richting Dalat! De bus zag er solide uit (pffff) is altijd weer een verrassing hier. Alleen... de chauffeur kon de uitknop niet vinden van de claxon, zo leek het althans, iedere weggebruiker werd via de claxon op de hoogte gebracht van zijn aanwezigheid. Hij reed in een razend tempo (als het asfalt dit toeliet) richting de centrale hooglanden, naar Dalat. Soms was er helemaal geen asfalt, meer een paard en wagenpad. Hij probeerde in te halen, vlak voor vele onoverzichtelijke bochten. Gezien ze bijna allemaal zo rijden was het niet verwonderlijk dat we al snel een gekantelde vrachtwagen tegenkwamen, maar, we hebben het overleefd! Na deze busrit van ruim 7 uur (!) waren we dan eindelijk  in Dalat. Het was gelijk een behoorlijk aantal graden kouder. We werden aan de rand van de stad afgezet, zo van zoek het verder maar uit! Er schoot gelijk een vriendelijke motorfiets-chauffeur op ons af, die ons wel even naar het hostel kon brengen met "another guy".  Echt niet, zeiden we ongeveer in koor. We konden plotsklaps ook nog met de gratis pendelbus mee, we pasten er nog net bij:). Hij bracht eerst de hele Vietnamese familie naar een hotel: op hun dooie gemak bekeken ze een aantal hotels en gelukkig bij het derde hotel gingen zij akkoord. Hij had geen tijd meer om met ons te zoeken. Daar stonden we dan.... Gelukkig had de motorman ons gevolgd en hielp ons uiteindelijk aan een taxi naar ons hostel voor 2 nachten. Motorman wilde ons nog wel even spreken, als we op onze kamer waren geweest. Maar 5 minuten! Daar zat hij met de andere "Guy" en sprak ons een kwartier lang toe over prachtige motorritjes. Hij kon ons zelfs naar Nha Trang brengen voor 88 dollar. Uiteindelijk gaf motorman zijn kaartje en konden wij Dalat verkennen! Een levendige boel is het hier! Vroeg naar bed en 2e dag  heel veel gezien!
En een feestje, want Yvette was jarig! 

Allereerst op weg naar het Crazy House. Een huis gebouwd door een Vietnamese architecte die los wilde van het standaard stramien. Het resultaat is drie gebouwen die lijken op een boom met ronde kamers en gangen en overal trappetjes. De bedoeling van het huis was om mensen weer in contact met natuur te brengen. En rondlopend in het huis voel je alsof je in een sprookjesbos ronddwaalt. 

Vervolgens hele stukken van Dalat  lopend  doorkruist, veel mooie gebouwen, huizen, brede straten, maar als je "verkeerd" loopt en steegjes in gaat zie je ook de wat mindere kant, kleine huisjes, moddertuintjes, overal afval.
Als echte toeristen in zwaan-waterfietsen rond gedobberd, ter ere van de jarige!

Dank voor steeds weer de leuke reacties en felicitaties!
Vandaag met de BUS! richting Nha Trang, aan de kust!